Słownik etymologiczny języka polskiego/kielich
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kielich, kieliszek, z niem. Kelch, a to z łac. calix, u Czechów dziś kalich, kalisznik (‘husyta’, bo obok opłatka i krew-wino z kalicha pijał, utrakwista), wedle łaciny; grec. kyliks.
