Słownik etymologiczny języka polskiego/kierat
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kierat, z niem. Kehrrad, ‘koło obracane przez konie lub ludzi dla poruszania czy windowania’; przenośnie dla ‘pracy ustawicznej, męczącej’, albo dla ‘męki’: »jakoby był na galerach albo w kieracie«, więc i ‘kłopot’; Czesi nie mają tego złożenia.