Słownik etymologiczny języka polskiego/kiereja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kiereja, do nas od Turków: »kierejkę Turczyn, Tatar burkę nosi«, z tur. kyr, ‘szary, popielaty’; od nas do Niemców poszła (Küreh).
