Słownik etymologiczny języka polskiego/kiwać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kiwać, kiwnąć (a pierwotnie kinąć, co się więc z kinąć od kid-ać zupełnie zeszło, tak że ich obu nie odróżnić), ze złożeniami; żartobliwe »święty kiwon« u koni, »nowy kiwon«, o żydach; jest to częstotliwe do nieistniejącego u nas kwać, cerkiewne kwaachą, ‘kiwali’, starorus. pokwanije.
