Słownik etymologiczny języka polskiego/klecha
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
klecha, zgrubiałe od kleryka, p. kler (jak klucha od kluska); od tego urobiono w 19. wieku klechdę, ‘bajdę, bajkę godną klechy’; kleszyna; kleszy.