Słownik etymologiczny języka polskiego/klofta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
klofta, klofa, klaft, klafta, klafter i łafter, łatr, z niem. Klafter, Kluft, Kloft (narzeczowe), ‘sąg drzewa’ i ‘szczapa’; i w dawnej niemczyźnie laftr, bez k-; »podobne klawtowi«, ‘szczapie’, Kwiatkowski 1564 r.
