Słownik etymologiczny języka polskiego/kołdun
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
kołdun, szczególniej »kołduny litewskie«, ‘pierożki z mięsem’ (np. do barszczu); piszą i kałdun; z niem. Kaldaune, ‘wnętrzności’, a to z łac. calduna, ‘ciepłe (wnętrzności zabitego zwierzęcia)’, od calidus, ‘ciepły’, starofranc. chaudun.
