Słownik etymologiczny języka polskiego/kochać
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
kochać, ukochany, kochanek, kochanka, ze wszelakiemi spieszczeniami, kochasia, i i.; kochliwy, kochliwość, zakochany; od koch-, powtarzającego się w złożeniu roz-kosz, co jest i w serbskiem i ruskiem, gdy samo kochać tylko w czeskiem i polskiem zachodzi. Od koch-, zgrubiałego z kos-, ‘dotykać’ (p. kosy).