Słownik etymologiczny języka polskiego/kodłuch
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
kodłuch, ‘trzonek pióra (gęsiego)’, złożone z ko-, jak czes. kodrcati, kodrejniti, ‘dłubać’, ‘ruszać’.