Słownik etymologiczny języka polskiego/koperta
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
koperta (nieraz i kowerta, jakby wedle franc. couvert), z włos. coperta, ‘pokrywka’ (łac. cooperta, cooperire, ‘pokrywać’), np. u zegarka, na łóżku, dziś o listach, zakopertować; »pod kopertą«, ‘pod adresem’, żywcem z francuskiego.