Słownik etymologiczny języka polskiego/kopyto
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kopyto, kopytko; kopytnik (dawniej i kopydlnik, kopydlik nawet, chyba mylne formy), ‘asarum’ (u wszystkich Słowian, od kształtu liści); kopytne, kopytowy; p. kopać; urobione od kopy jak koryto od kory.