Słownik etymologiczny języka polskiego/korab
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
korab, z ruska i korabl; korabny i korabiowy; ‘nawa morska’; ogólnosłowiańska pożyczka z grec. karabion; ponieważ jednak niema podobnej drugiej pożyczki greckiej w Prasłowiańszczyźnie, a grec. b w czasach pochrystusowych wymawiano jak w, więc Słowianie przejęli tę nazwę nie od Greków samych, lecz może przez Traków(?). Romańska karawela również stąd wzięta.
