Słownik etymologiczny języka polskiego/korek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
korek, korkowy, zakorkować, koreczek(!), ‘zatyczka’ i ‘obcas’, z niem. Kork, korken, Korkabsatz, a to z hiszp. corcho (z łac. cortex, ‘kora’; por. korkodąb, ‘dąb korkowy’); korkociąg (kurkociąg!).
