Słownik etymologiczny języka polskiego/kozub
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
kozub (nieraz mylnie kożubem pisany, niby odmazurzony; kazubek, każubek, również mylne), ‘koszyk, torebka z kory, łubu’ (na jagody, grzyby, drób); od kozy urobione; kozubales (z łacińską, żakowską końcówką, jak kretales, ‘opłata za kretę, t. j. ‘kredę’, i t. p.), ‘opłata pobierana od żydów dla żaków i księży’ (niby ‘koszykowe’, bo się i żyd z kozubem nosił dla handlu). Pogardliwie dla ‘starych niedołęg’; używało się i o ‘framudze, niszy’, »do murów, kozubów« (r. 1626).