Słownik etymologiczny języka polskiego/kuper
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kuper, ‘pośladek’; kuperek, kuprowy; kupro- w nazwach anatomicznych; pol. i rus., urobione przyrostkiem -r od kupy; oba (rus. kupr, kupier) różnią się co do półsamogłoski przed -r; lit. kupra, o ‘naroście’, ‘grzbiecie’, kaupra, ‘pagórek’.
