Słownik etymologiczny języka polskiego/laba
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
laba, labja, w 16. i 17. wieku powszechne o ‘używaniu dobrego bytu’: »labować, losztować«, »labować i rozkoszować«, »labuj duszo«, »labował sobie po sadzie (Adam w raju)«; czasownik dziś zapomniany, powszechny na Litwie, lebauti, ‘używać’. Obce.