Słownik etymologiczny języka polskiego/las
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
las, lasowy i leśny; leśnik, leśniczy, leśniczówka; lasowiacy; lasek; Polesie, o ‘niewysokopiennym lesie’ właściwie; akty urzędowe 16. wieku mylnie tłumaczą Podlasie przez Subsilvanus (p. Lach); Poleszuk; podlaszczek, ‘primula veris’; lesisty, zalesić itd. Pierwotna nazwa ‘lasu’ była: drzewa, las zaś znaczył ‘drzewo-budulec’, jak do dziś na Rusi lesa ‘rusztowanie’, les ‘drzewo-materjał’ (podobnie u innych Słowian), ale już w cerk. ma lěs znaczenie naszego ‘lasu’, i tak u wszystkich Słowian. Pień ten sam co w lasa, laska i leszczyna. Imię własne Silvester tłumaczono stale Lasotą, wyjątkowo i Leśnikiem.
