Słownik etymologiczny języka polskiego/laweta
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
laweta, ‘łoże działowe’, z niem. Lafette z franc. l’affût (od fût, łac. fustis, ‘łoże, oparcie’).