Słownik etymologiczny języka polskiego/lek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
lek, leki, leczyć, leczebny, lekarz, lekarski, lekarstwo, leczniczy; leczywrzód; przestarzałe zupełnie lekować (lekownikami zwano w 15. i 16. wieku ‘znachorów, leczących zabobonnemi środkami’). Prasłowiańska pożyczka z goc. lēkeis, ‘lekarz’, lēkinōn ‘leczyć’, a to znowu zapożyczone z celtyckiego (iryjskie liaig, 2. przypadek lēga, ‘lekarz’).
