Słownik etymologiczny języka polskiego/lizać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
lizać, liżę, więc liżyobrazek, o ‘świętoszku’, lizun i lizuś, wylizywać, liznąć, lizawka, lizanka (dla zwierza). Lit. lieżiu i łaiżyti, ‘lizać’ (lieżuwis, ‘język’, wedle tego odmieniono z inzuwis!), ind. lihati, ‘liże’, grec. leichō, łaciń. lingo, itd. U wszystkich Słowian tak samo: cerk. lizati, liżą, rus. lizun, itd.
