Słownik etymologiczny języka polskiego/lubczyk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
lubczyk, lubszczek (postać najczęstsza w dawnych zapiskach), lubszczyk, ‘roślina miłośnicza’ (»zadać lubczyku«); pozornie od lubienia nazwana, istotnie z łac. levisticum, z grec. ligystikon, przez niemieckie (również z nieporozumienia podobnego wyszłe) dawne lübestecke, liebstuckel, dzisiejsze Liebstöckel, czes. libczek; Ruś od nas nazwę przejęła: lubistok.
