Słownik etymologiczny języka polskiego/mięso
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
mięso, mięsny, mięsisty, mięsień, mięsiwo (zbiorowe), miąsko (por. 2. przyp. liczby mn. miąs); mięsopust, przeniesione z ‘postu’ (‘carnis-privium’, gdy mięsa pusto, t. j. nie wolno używać) na ‘ostatki’ przed nim (por. ‘carnevale’, karnawał, gdy się z mięsem żegnamy). Prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian; ind. māmsa-, gock. mimz (rodz. nijaki); brak w litew., bo prus. mensa pożyczka z polskiego, a lit. mēsa z białoruskiego; mięzdra, miąż(?), nic nie mają spólnego.