Słownik etymologiczny języka polskiego/mierzyn(ek)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
mierzyn(ek), ‘koń roboczy’, z rus. mierin; »konie Moskali niewielkie mierzyńcy, wałachy«, Paszkowski r. 1617; z mongol. morin, mörin, ‘wałach’.
