Słownik etymologiczny języka polskiego/mozoł
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
mozoł, mozoła, mozolić się, mozolisty; prasłowo; u innych Słowian oznacza jeszcze to ‘nagnioty’ (i na ręce), to ‘blizny’ i ‘wrzody’, to (w cerk.) i ‘witkę’; to znaczenie łączy je z lit. mazgas, ‘supeł’, ‘pączek na drzewie’, z wokalizacją e: mezgiu, megzti, ‘wiązać supełki, robić pończochy’; niem. stare masca, dziś Masche. Słowo przybiera wszelakie postaci: rus. (narzeczowe) mozgol, u nas modzel, o ‘nagniotach na ręce’, modzelowaty; z i zg, zd, dz, mieniają się nieraz.
