Słownik etymologiczny języka polskiego/nader
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
nader, pełniejsze nadert wyjątkowo w 16. wieku (r. 1564); dziś przysłówek, jak nawet, i również dwa słowa; czeskie drt, ‘trociny, opiłki’, drtki, ‘okruchy’, drtiti, ‘kruszyć’; na dert (może to i pożyczka?) znaczy więc ‘do cna’, potem ‘nadto’. Ale w tytule naderspan jest pomylone węgier. nádor.