Słownik etymologiczny języka polskiego/nalaz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
nalaz, w psałterzu, dziś tylko we złożeniu dalszem: wynalazek, wynalazca, i poprawne wynaleźca, jeszcze w 17. w. samo naleźca, obok nalezienia w psałterzu; od czasownika nalazać (jedyny przykład w kazaniach świętokrzyskich, nalazamy, pomyłką nalazimy napisane), nalazować w biblji, gdy np. Czesi do dziś nalezati zatrzymali; ocalało w czasie przeszłym, nalazł, dziś znalazł; zastąpione zresztą przez najdę, znajdę, nachodzę, znachodzę (p. chód; nawet najda, najduch, znajdek); do zbyt wytartych złożeń nalazł, najdę, dodajemy jeszcze jeden przyimek, z: znalazł, znajdę (tak samo zobaczyć i i.).
