Słownik etymologiczny języka polskiego/nieżyt
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
nieżyt, w biblji ‘pryszcz’, ‘wrzód’, jak w czeskiem, zresztą ‘słabość, co nie żywi człowieka’, szczególniej ‘katary’ i ‘reuma’; »krosty białe przodkowie niesztowicami zwali«, prawi Syreński, ale to żywcem czeskie nesztowice (z neżitowice).