Słownik etymologiczny języka polskiego/niszczyć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
niszczyć, zniszczony, zniszczeć; w psałterzu jeszcze niszczotny, ‘ubogi’, od rzeczownika niszczota od prasłow., cerk. niszt’, ‘ubogi’, a to od nizki; rus. niszczyj, niszczeta, ‘ubóstwo’.