Słownik etymologiczny języka polskiego/nygus
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
nygus, ‘nicpoń’; końcówka łacińska, jak w odartus, itp.; dawna postać (16. wiek): nega (czy néga?), może obce (niem. Neige, ‘osad’,?; czy z łac. nego?); gdyby ny- było pierwotne, możnaby i o rodzimości myśleć (do prasłow. ny-ti, ‘nędznieć’, od czego i nazwa nawi, ‘nieboszczyków’,?).