Słownik etymologiczny języka polskiego/obłąk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
obłąk, ‘kabłąk, łuk’, obłączysty, ‘łukowaty’; ale obłączek ‘młody szczupak’, od podobieństwa?; »obłączek szczuką roście, wprzód bywszy narybkiem«, Potocki. Czes. oblouk, oblouczek, o ‘łuku’, itp.; p. łęk.
