Słownik etymologiczny języka polskiego/obrzęd

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

obrzęd, obrządek, p. rząd. Jeszcze w psałterzu obrządzać, obrządzenie, znaczy ‘dysponować, zarządzać’, więc »obrząd swój«: 'to, co zadysponował, zarządził’; ‘disposui testamentum’ tłumaczą oba psałterze: »ułożył jeśm obrząd«, ale Wróbl: »zrządziłem zakon«; zczasem nabiera to znaczenia wszelkiego ‘ustalonego zwyczaju, obchodu’ (łac. ritus) i ‘ceremonji’ (tak w czeskiem szczególnie, por. rus. obrjad). Pierwszy przypadek dawniej obrząd, nie obrzęd.