Słownik etymologiczny języka polskiego/oc(k)nąć się
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
oc(k)nąć się, do tego nowe częstotliwe ocykać się, zamiast *ocycać się, bo w ocknąć, ocknięty, ockniewać, k dopiero w 16. wieku między c-n wstawiono; rus. ocznut’ sia, czes. octnouti se; p. cucić; na Białej Rusi mówią nawet oczinać sia, wedle ocznuć sia; *ocycać niema nigdzie u Słowian, jest tylko ocucać.
