Słownik etymologiczny języka polskiego/pałamar
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pałamar, ponomar, ‘zakrystjan, dzwonnik’, ruskie, z cerk. paramonar, a to z grec. paramonarios, o ‘służbie wytrwałej’ (paramonē).
