Słownik etymologiczny języka polskiego/paździerze
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
paździerze, ‘odpadki od lnu albo konopi’; miesiąc październik; »paździorko w oku bliźniego«, ‘źdźbło’; paździerzyć, ‘rysować’; prasłowiańskie (z chwiejną samogłoską, cerk. pazder i pozder, ‘źdźbło’, czes. pazdero); złożone z pas- (por. paznogieć) i der- w drzeć, dziorę; litewski przyimek pas, ‘u’, ‘za’, łączą z łac. pos-t, ‘po’, posteri, ‘następni’.
