Słownik etymologiczny języka polskiego/pac
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pac, paca, pacnąć, o ‘uderzeniu’, por. czes. pácnouti; dźwiękonaśladowcze. Inne pac, nazwa ‘szczurów’ (ród Paców litewskich), a dalej paciuk, ‘wieprzek’, z Litwy-Rusi późno nas doszło; jest i u Serbów, pa(r)cow, ‘szczur’.
