Słownik etymologiczny języka polskiego/pamięć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
pamięć, pamiątka, pamiętać, zapamiętać; pamiętny, »pamięcien bądź« w psałterzach; pamiętnik, t. j. ‘człowiek pamiętający, świadek’, przeniesione od 18. wieku na ‘spółczesny opis wypadków’; pamiętnikarz; pamiętne, ‘opłata składana sędziemu przez stronę wygrywającą’; pamięciowy; przeciwieństwo *namięci (namiętny); od pnia men-, p. mnieć; dla uwydatnienia różnicy przetłumaczyć oba słowa na niem. Nachsinn i Ansinn; pa- (po-) w odcieniu czasowem: ‘co się po-mni’.