Słownik etymologiczny języka polskiego/paragonować
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
paragonować, ogólne w 17. wieku o ‘ubieganiu się’, ‘zawodniczeniu z kim’: »pójdą w paragon ludzie z aniołami«, »niemaż paragonować z ludźmi o co«; bezpośrednio z włos. paragone, ‘porównanie, próba’, paragonare, ‘mierzyć się z kim’ (z grec.).