Słownik etymologiczny języka polskiego/parfuma
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
parfuma, naparfumowany, i perfuma (!), z franc. parfum, parfumer z łac. perfumare (por. nasze fumy), niby ‘przedymić’.
