Słownik etymologiczny języka polskiego/perć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
perć, ‘ścieżka stroma’, podhalskie; słowo prasłowiańskie; u nas może pożyczka z słowackiego, nasze rodzime słowo p. pierzeja; serb. prt, prtina, bułg. prtina, ‘wydeptana w śniegu drożyna’, czes. prt, małorus. pert’, ‘ścieżka’; przyrostek -t’ do pier-; pertać, pertnąć, ‘trącić’, kopyrtnąć, tu może również należą (?).
