Słownik etymologiczny języka polskiego/perka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
perka, ‘flądra’, z łac. perca; perkal, franc. percale; perkołab, purkołab itd., rumuński ‘urzędnik, starosta’, z niem. Burggraf, poprzez węg. porkolab.
