Słownik etymologiczny języka polskiego/plaga
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
plaga, ‘rana, uderzenie, kara’, z łac. plaga, już w psałterzu. Drugie plaga, ‘strefa, okolica’, również łac. (por. franc. plage, ‘plaża’). Wreszcie plagjat, ‘kradzież (literacka)’, z łac. plagiatus, plagium.