Słownik etymologiczny języka polskiego/pora
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pora, »do tych pór«; uporać się z czem; parać się czem, ‘zabawiać się’; prasłowiańskie; u nas odmieniło znaczenie: cerk. pora, ‘siła’ (właściwie ‘napięcie’), przechodzi i u Bułgarów w ‘porę, t. j. czas, sposobność (wykazania siły)’; więc por. upór i przeć, pierać się.
