Słownik etymologiczny języka polskiego/prymiera
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
prymiera, w 17. wieku, nazwa gry w karty: »jako w pasza albo prymierę«, »drudzy krępą trapili prymierę«; obce, jak wszelkie inne nazwy karciane: rumel, rusz, simodynajciet itd.; por. prymus, prym (stąd i ludowe prymny), prymas, pryncypał, od łac. primus, ‘pierwszy’, princeps, itd.