Słownik etymologiczny języka polskiego/pu-
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pu- zamiast pó-, ogólne w dawnej pisowni, szczególniej w 16. wieku, nawet w pułtora, pułnoc; pułhak (czes. polouhák, z niem. Halbhaken), rodzaj ‘strzelby’; pułapka, ‘samołówka’, zamiast połapka, od łapać, czes. polapka; pułap, ‘powała stropu, sufitu’, z niem. Laube, i w dzisiejszej pisowni zachowane; inne zaginęły, np. pukład(ka) albo i pukłat (na wozie).
