Słownik etymologiczny języka polskiego/pucować
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
pucować, ‘czyścić’, z niem. Putz, putzen, szczególnie w gwarze wojskowej, »pucować buty«; pucówka (jak frycówka); a był i pucer.
