Słownik etymologiczny języka polskiego/puszka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
puszka, ‘skrzynka’, w 15.—17. wieku nazwa i ‘strzelby’, a szczególniej ‘działa’, co Moskwa od nas przejęła i zatrzymała; my to działem (p. dzieło) zastąpili; więc puszkarz dawniej znaczył i ‘ludwisarz (lejący działa)’ i ‘kanonjer’; puszkarstwo, »proch puszeczny« (do strzelania); wszystko tak samo w czeskiem, zapożyczone z niem. buhsa (dziś Büchse) z łac. buxea z grec. pyksis, z przestawką (szk z ks, por. oksza). Tak samo u innych Słowian: serb. puszka, puszkar, puszkariti, itd.; są u nich i postaci z puksza i buszka.
