Słownik etymologiczny języka polskiego/rózga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rózga, różdżka (przeciw »etymologji«: rószczka, wedle wymowy), najmylniej rózeczka (zg nierozerwalne; również niemożliwy drugi przypadek liczby mn.: rózeg, zamiast jedynie poprawnego rózg); rózgowy, w biblji rózgowaty i różdżany (o drzewie ‘gałęzistem’); zbiorowe różdże, jak snopie, pierze. Oboczne (acz raczej wyjątkowe) cerk. rażdije (ale serb. rozga, rozgwa) dowodziłoby przestawki z pierwotnego *orzga, gdzie zg zastąpiło pierwotne z (z orz-, roz-); porównano niem Zweig, ‘gałąź’, od zwei, ‘dwa’.
