Słownik etymologiczny języka polskiego/sajan
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
sajan, sajanik, ‘płaszcz’; Rej wymienia między włoskiemi i hiszpańskiemi wymysłami »ony dziwne płaszcze, sajany, kolety, obercuchy«; dziś zapomniane; z włos. sajone, ‘płaszcz, kabat żołnierski’, sajo, łac. sagum (ubiór wojenny, jak toga ubiór pokojowy, u nas w 17. wieku sag). U nas w 17. wieku i włoska saja, rodzaj ‘sukna’: »saje wzorzyste«, »muchajery, saje«; i na Wschodzie znane (tur. saja); stąd i sajeta, materja, niby ‘atłas’, z włos. saietta.
