Słownik etymologiczny języka polskiego/siąpić
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
siąpić, o deszczu, ‘mżyć’; pień sięp- i sąp- w sęp, od pochmurności, posępności pogody (?); p. siepać.