Słownik etymologiczny języka polskiego/siano
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
siano, sianożęć i sianokos, sienny, siennik (‘wór wypchany sianem’, ale w 16. wieku i ‘kosiarz’!); prasłowo, lit. szienas, ‘siano’; jest narzeczowe grec. koina, ‘siano’ (?). U wszystkich Słowian tak samo: cerk. sěno, i t. d.
